YOLUNA DÜŞÜMDE DÜŞTÜM

Vefayı aramış üşümüştüm, ondan bu sevdaya düşümde düştüm; 
Hasrettim adalete, bulamadım bu yerde, öyle kalbime döndüm 
Sıddık bildirdi bana aradığım nerede; Rüyamda O’nu gördüm 
Bildim! Ki Ömer’dir anahtar, O’na erince çözülür kördüğüm 

İki’ye, Mevla’ya dost, Ah gitmiş Faruk! Nerededir kimbilir 
Mahrur Yiğit! Gördüm ki dostlarla meşk eder! Yeri cennettedir 

Kuşanmış aşk sırrını yar, ne yakışmış ölümsüzlük kisvesi 
Rabbinedir rağbeti, sevdası derin, ki gayriye bakmaz belli 
Var mı yerde Ona benzer? O’dur Hak’ka kul batıla heybetli 
O’nsuz olmazdı ya! Ömer gitti! Dünya adlsiz! Çekilmez ki 

İki’ye, Mevla’ya dost, Ah gitmiş Faruk! Nerededir kimbilir 
Mahrur Yiğit! Gördüm ki dostlarla meşk eder! Yeri cennettedir 

Faruk kalkmış yeryüzünden, boşa bekleme adaleti dedi zalim 
Madem ölmedim, kalamam garip dedim, yine ben Ömer bekledim
Derken çıkageldi sevgilim, kulağıma sayılan isimden bildim 
Sıddık yanında adalet, bildim ki Sadat yolunda ancak Ömerim
Şifa
6 Aralık 2007