ZOR SEVDA
| ZOR SEVDA İmtihan, derin çizgidir avuçlarımda Sil baştan, aynı işte.. yine aynı kavga Bu zamanda hak, doğru hep hor mu Usta! Zor sevda bu Usta, anladım zor sevda! Kaldıramam bunca yükü bilirsin ki Çapım ne benim Usta, kilom ne ki Yapma be kurban, bırakma.. etme Usta! Desem de boş, kader bu değişmez ki.. Varlığım mahkum, yüreğim çarpmakta Gönlüm ezelden tutulmuş bu deli aşka Hem ağlar, yine de giderim be Usta! Varsın olsun, yanmak varsa da ufukta Beni bilirsin Usta! Sen bilirsin beni Birtek Sen anladın zaten bu garip deliyi Yalnız Sen anlarsın.. Sen anlarsın Usta! Duyarsın nasılsa “gel” haykıran sesimi Hak olsa da, bu zamanda olmazmış Usta! Öyle dediler; sen kolayı seç, yanma.. Bilirim zor sevda! Zor sevda bu Usta! Ama nafile, kaçmak yazılmamış kitaba Gidiyorum yine bak Usta duymuş ol Çaresiz, bu gidiş ateşe; tek çıkar yol Yanalım gönlüne bereket, olsun be Usta! Belli ki böylece diyorsun ruhuma artık ol! Kolay mı be Usta! Olmak sanatında usta Sen Ben zavallı çırak, günahlara kefaret yevmiyen Yürüyorum kararsızca.. Bırakma.. Himmet Usta! Sen yine de “ol” de kurban olurum belki ölmeden |
|
19 Aralık 2003 |